Muzikale collega met de voeten in de klei

Dat Kevin naast zijn werk muzikaal aan de weg timmert, weet niet iedereen. Hij is zanger, drummer en speelt daarnaast basgitaar. Op dit moment is hij samen met een gitarist een nieuw project gestart. Ze zoeken nog een drummer en bassist om een live-band mee te starten. Kevin: “Ik schrijf ook muziek en op dit moment zijn we demo’s aan het maken. Het is jaren ’80 heavy metal muziek. We gaan eens kijken wat voor reacties het oplevert als we de muziek online zetten. Ik begon al op mijn twaalfde met muziek maken. Met mijn gespaarde geld kocht ik mijn eerste basgitaar. Ik heb workshops zang gedaan en zangles gehad, voor klassieke zang en rock-georiënteerd. Ook doe ik zelf de productie van muziek; mixen en masteren (op volume brengen).”  

“Bij Delgromij ben ik gestart als boorder / karteerder. Tegenwoordig doe ik er ook landmeetwerk en tekenwerk bij. Het is leuk om binnen- en buitenwerk met elkaar af te wisselen. Maar ik hou er wel echt van om buiten te werken. Na een ochtend binnen zitten, ben ik blij dat ik weer naar buiten kan. De combinatie van op kantoor werken en buiten in het veld is ontstaan doordat ik last heb van mijn rug. Vooral de boorwerkzaamheden zijn belastend voor mijn rug. Met het meetwerk in het veld loop ik veel en dat is juist goed voor mijn rug. Het is fijn dat Delgromij en K3 meedenken over de mogelijkheden. Op deze manier kan ik mijn werk goed doen en heb ik de kans om me verder te ontwikkelen.”

“In de percelen waar wij werken, neem ik kleimonsters met een handboor. Of steeds vaker met een machinale boor. Op die manier kijken we of de klei geschikt is. Om de monsters te analyseren, gaan ze naar het lab. Ik rijd bijna dagelijks naar Velp waar TCKI (Technisch Centrum voor Keramische Industrie) is gevestigd. Zij doen de analyse en sturen ons de cijfers op. Met die cijfers kunnen mijn collega’s verder. Zo heb je voor ieder vak een cijfer en weten we per vak welke klei er ligt. Met die verschillende kleisoorten bouwen we in een depot bij de steenfabrieken een soort lasagne op. Allemaal verschillende lagen voor de juiste samenstelling.”

“Naast het boorwerk assisteer ik met meten. Met de meetstok kan ik aan de hand van GPS nauwkeurig de posities bepalen. De gegevens die ik verzamel, gebruiken we om de afmetingen per locatie in kaart te brengen. Het ziet er imposant uit hè, zo’n meetstok. Hij levert bruikbare informatie. En sinds kort doe ik ook tekenwerk. Dat is leuk werk. De metingen die ik in het veld doe, kan ik uitwerken. Ik zie meteen of lijnen aansluiten en de metingen kloppen met de werkelijkheid. Wat je meet in een put of depot, voer je in het programma autocad in. Het andere tekenwerk voor nieuwe ontwikkelingen is nog wel even wennen. De tekenprogramma’s moet ik nog onder de knie krijgen. Het is fijn dat de tekencollega’s van de afdeling Gebiedsontwikkeling me daarbij helpen.”

“Bij Delgromij hebben we veel verschillende locaties. Veelal wel in het midden van het land. Mijn collega Peter Frederiks doet de locaties aan westkant van de A50, en ik die aan de oostkant. Tot slot ondersteun ik collega Peter Leeuwen (onze landmeter) met meet-, teken- en calculatiewerk bij drukte en doe ik af en toe ook wat peilwerk voor onze zusteronderneming K3Delta Zand & Grind. Het tekenwerk doe ik in Spijk bij Zevenaar, in ons kantoortje op het tussenopslagdepot. Of in Andelst, op het kantoor van K3 waar Delgromij ook gevestigd is.”

“Het fijnste vind ik om veel buiten te zijn. Je voelt je daardoor vrij en krijgt ook veel vrijheid. Je werkt zelfstandig. Het werk is erg afwisselend en ik ben veel onderweg met de auto. Dat vind ik geen straf, want ik hou echt van autorijden. En verder is Delgromij gewoon een heel leuke en fijne club mensen om mee te werken. Iedereen heeft zijn eigen taken, maar we helpen elkaar waar het maar kan. Ook heb ik leuk contact met mensen van onze loonwerkers of aannemers. Altijd gezellig om even een praatje te maken.”

“Er is weinig dat ik niet leuk vind. Maar werken in de stromende regen met 7 kilo klei aan je laarzen is niet mijn favoriete bezigheid. Dan denk ik weleens ‘waarom heb ik voor deze baan gekozen?’ Of werken met 35 graden op zo’n kleibult. Dat is geen pretje. Het zijn vooral de extremen die mijn werk soms moeilijker of zwaarder maken. Wat ik niet fijn vind, is als het verkeer tegenzit als ik monsters op tijd naar het lab moet brengen. Meestal wachten ze nog wel even op me als ik bel dat ik in de file sta.”

“Dat is wel grappig. Iedereen heeft er een verschillend beeld bij. Sommigen denken dat ik kleimonsters neem met een grote automatische boormachine, terwijl het veelal nog echt ouderwets handwerk is. Of mensen denken dat klei een harde vaste stof is waar je altijd fatsoenlijk overheen kan lopen. Terwijl je er regelmatig tot je knieën inzakt. Ik vertel graag hoe het wel zit, er zit een mooie wereld achter. En ik vind het altijd mooi om te vertellen hoe de lagen zijn opgebouwd.”

“Op een gegeven moment liep ik op een kleibult waar de ondergrond droog genoeg leek. De eerste stappen gingen goed, maar op een gegeven moment zakte ik ineens tot heuphoogte in de klei. Dan schrik je wel. Met hulp van een kraanmachinist die in de buurt was, ben ik eruit gekomen. Hij heeft me letterlijk uit de klei getrokken. Mijn laarzen moest ik achterlaten. Die zaten vast in de klei, haha.”

“Mijn werk vind ik leuk. De combinatie van tekenen, meten en boren is goed, maar nog liever zou ik in de toekomst alleen willen meten en tekenen. Verder leef ik vooral van dag tot dag. Als je het me echt vraagt, zou ik een keer een huis buitenaf willen kopen. Lekker alle vrijheid. Dan zou ik een studio bij huis maken om muziek te kunnen maken.”

“Daar ben ik heel realistisch in. Van de 1.000 bandjes breekt er misschien één door. Dus ik zie dat niet zo gauw gebeuren. Ik vind het vooral leuk om te doen.”